Wąwóz Kraków

Efektowne formacje skalne i klimat tajemniczości sprawiają, że Wąwóz Kraków uważany jest za najpiękniejszy wąwóz Tatr Zachodnich.

Położony jest we wschodniej odnodze Doliny Kościeliskiej. Bierze swój początek w górnej części Polany Pisanej, tuż przed Wyżnią Kościeliską Bramą. Górne partie wąwozu sięgają natomiast zachodnich zboczy Ciemniaka. Wąwóz stanowi wcięcie w wapiennych skałach, a jego dno wypełnione jest kamieniami i opadłymi na nie gałęziami drzew. Po obfitych opadach deszczu może nim płynąć potok.

Miejsce to odwiedzane było już w pierwszej połowie XIX wieku. Z czasem górale bywający w Krakowie zauważyli podobieństwo wąskich uliczek Starego Miasta do formacji w dolinie. W oparciu o to wyobrażenie nazwano zarówno cały wąwóz (Kraków), jak i znajdujące się w nim turnie (Ratusz, Kościół, Baszta), jaskinie (Smocza Jama) oraz rozszerzenia (Rynek).

Choć długość wąwozu wynosi ok. 3 km, turystycznie zwiedzać można tylko jego dolną część. Początek żółtego szlaku ma miejsce w Dolinie Kościeliskiej i oddalony jest od jej wlotu o ok. 1 godzinę wędrówki. Idąc dnem wąwozu, po ok. 100 metrach dochodzimy do metalowej drabinki przymocowanej do niemal pionowej ściany. Prowadzi ona do wejścia do jaskini Smocza Jama, którą można zwiedzić z własnym źródłem światła bądź obejść dookoła. Osoby nie decydujące się na wejście po drabinie zmuszeni są zawrócić. Dalsza część wąwozu nie jest bowiem udostępniona ani dla turystów, ani taterników ze względu na ścisłą ochronę przyrody.

Po przejściu (lub obejściu) Smoczej Jamy schodzimy żółtym szlakiem z powrotem do Doliny Kościeliskiej. Przejście całej pętli (od Polany Pisanej) zajmuje 50 minut. Na odcinku tym obowiązuje ruch jednokierunkowy.