Kto może prowadzić klientów na Gerlach – oficjalne stanowisko Słowaków
Zamieszczamy oficjalne stanowisko słowackiej strony i przepisy regulujące kwestię prowadzenia klientów na najwyższy szczyt Tatr.
Po styczniowej tragedii pod Gerlachem rozgorzała dyskusja dotycząca regulacji prawnych w temacie działalności przewodnickiej w tym rejonie. Pojawiło się dużo domysłów, ale i błędnych interpretacji przepisów czy wreszcie nieznajomości różnic pomiędzy przewodnikiem górskim a przewodnikiem wysokogórskim. Poprosiliśmy o zajęcie oficjalnego stanowiska przedstawicieli Słowackiego Stowarzyszenia Przewodników Wysokogórskich. Poniżej treść uzyskanej odpowiedzi:
„Przewodnictwo górskie i przewodnictwo wysokogórskie reguluje Ustawa nr 544/2002 Dz.U. w następujący sposób:
Przewodnictwo wysokogórskie ( Horsky vodca) to prowadzenie i oprowadzanie osób w środowisku górskim i wysokogórskim poza szlakami i trasami turystycznymi oraz prowadzenie szkoleń w zakresie alpinizmu na wycieczkach pieszych i wspinaczkowych w skale, w lodzie i śniegu lub v kombinacjach wyżej wymienionych terenów, na wycieczkach skialpinistycznych lub narciarskich oraz w zjazdach poza wyznaczonymi trasami.
Działalność tę może wykonywać na terenie Republiki Słowackiej tylko osoba, której przyznano uprawnienia do wykonywania przewodnictwa wysokogórskiego lub której uzyskane zagranicą kwalifikacje do wykonywania przewodnictwa wysokogórskiego zostały uznane przez NAHVSR.
Kształcenie a także uznawanie kwalifikacji odbywa się na podstawie Rozoporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych nr 570/2007 Dz.U. i jest zgodne ze standardami Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Przewodników Wysokogórskich IFMGA/IVBV/UIAGM oraz wymogami dotyczącymi ochrony zdrowia i bezpieczeństwa odbiorców usług przewodników wysokogórskich.
Przewodnictwo górskie ( Horsky sprievodca) to oprowadzanie osób w środowisku górskim i wysokogórskim bez użycia wyposażenia i sprzętu wspinaczkowego w celu zapewnienia poruszania się osoby oprowadzanej na oznakowanych szlakach i trasach turystycznych, poza oznakowanymi szlakami i trasami turystycznymi bez pokrywy śnieżnej do pierwszego stopnia trudności wspinaczkowej zgodnie z międzynarodową skalą trudnośći UIAA oraz z pokrywą śnieżną na rakietach śnieżnych lub nartach biegowych.
Działalność tę może wykonywać na terenie Republiki Słowackiej tylko osoba, której przyznano uprawnienia do wykonywania przewodnictwa górskiego lub której uzyskane za granicą kwalifikacje do wykonywania przewodnictwa górskiego zostały uznane.
Jednocześnie w Tatrach Wysokich obowiązuje Regulamin zwiedzania TANAP-u (odpowiednik TPN-u) oraz Instrukcja Dyrektora Horskiej Zachrannej Służby z dnia 15 czerwca 2016 r., określająca wydawanie instrukcji HZS dotyczących bezpieczeństwa osób w rejonach górskich w trakcie wykonywania zorganizowanych działań. Instrukcja ta określa także ilości osób prowadzonych i oprowadzanych https://www.hzs.sk/uploads/wysiwyg/pokyny-hzs/10_polsky.pdf.
W uproszczeniu przewodnik górski (horsky sprievodca) porusza się w terenie pieszym, nie korzystając ze sprzętu wspinaczkowego, a przewodnik wysokogórski( horsky vodca) głównie w terenie, gdzie korzystanie ze sprzętu wspinaczkowego jest potrzebne.
Przewodnikowi górskiemu według standardów UIMLA (https://uimla.org/about-us/what-is-an-international-mountain-leader ) nie wolno się poruszać w terenie, w którym konieczne jest zastosowanie sprzętu wspinaczkowego, ponieważ nie jest on w tym celu wyszkolony.
Polski “przewodnik beskidzki, tatrzański, sudecki” również nie jest uprawniony do wykonywania zarówno działalności przewodnika wysokogórskiego jak i górskiego na terenie Republiki Słowackiej, o ile jego kwalifikacja nie została uznana.
Jednocześnie uznanie kwalifikacji przewodnika tatrzańskiego jako przewodnika wysokogórskiego na Słowacji nie jest możliwe, ponieważ kształcenie nie odpowiada potrzebom rozporządzenia nr 570/2007 Dz.U.
NAHVSR uznaje za nieważne EPC wydane przez polskie ministerstwo przewodnikom, których wykształcenie nie spełnia wymagań do wykonywania zawodu przewodnika wysokogórskiego na terytorium Republiki Słowackiej. Zgodnie z prawem, kwalifikacje zawodowe do wykonywania zawodu przewodnika wysokogórskiego są wydawane i uznawane wyłącznie przez Krajowe Stowarzyszenie Przewodników Wysokogórskich Republiki Słowacji – NAHVSR.
Michal Gerčák
Prezes Komisji Technicznej NAHVSR”
Listę polskich przewodników posiadających uprawnienia IVBV znaleźć można TUTAJ.
Powiązane artykuły
