Jak bezpiecznie poruszać się w trudnym terenie górskim? Pamiętaj o tych zasadach!
Kilka istotnych zasad dotyczących bezpiecznego poruszania się w eksponowanym terenie górskim.
Zastanawialiście się kiedyś nad najważniejszymi zasadami poruszania się na przykład po Orlej Perci? Wielu z Was robi to intuicyjnie, bądź nauczyło się przez lata doświadczeń, ale dla osób początkujących może to być świetny pierwszy krok przed wyruszeniem na poważniejsze szlaki. Oto subiektywna lista zasad przygotowana przez 5+ Szkołę Górską, konsultowana z Ratownikiem Ochotnikiem TOPR, Międzynarodowym Przewodnikiem IVBV i Instruktorem PZA Maćkiem Ciesielskim. Warto to wiedzieć zanim ruszycie w Tatry!
Żelazne zasady poruszania się po szlakach bardzo stromych, po skałach oraz na sztucznych ułatwieniach (łańcuchy, klamry etc.):
1. Jedna osoba na jednym łańcuchu.
2. Jedna osoba na całej długości drabinki czy serii klamer zamocowanych na skale.
3. Zawsze trzy punkty podparcia (dwie ręce + noga, dwie nogi + ręka).
4. Respektowanie kierunku szlaków jednokierunkowych (Giewont, Orla Perć). Sprawdzanie informacji o szlakach aktualnie zamkniętych (obecnie szlak między Świnicą a Zawratem – aktywny obryw z Niebieskiej Turni).
5. Przy poluzowanym punkcie osadzenia łańcucha (kotwa), nie trzymajcie się go kurczowo, nie ufajcie mu.
6. Sprawdzanie czy wystająca skała, której zamierzamy się chwycić nie jest poluzowana (brak szczególnego, głuchego odgłosu przy mocnym uderzeniu otwartą dłonią).
7. Nie strącanie kamieni, nie zsuwanie żwiru, pilnowanie dzieci by nie rzucały kamieniami (!).
8. Dla własnego bezpieczeństwa używanie kasku na szlakach, na których istnieje ryzyko uderzenia kamieniem (np. szlak na Rysy, Przełęcz pod Chłopkiem, Orla Perć). Kask na szlaku to nie wstyd
9. W bardzo stromym terenie schodzenie tyłem, twarzą do skał (po skałach, łańcuchach, drabinkach).
10. Wyprzedzanie innych turystów tylko w miejscach bez ekspozycji, hasło przepraszam – aby mijany wiedział, że go wyprzedzamy i przez przypadek nas nie strącił. Jednocześnie należy uważać, abyśmy my sami nie stali się zagrożeniem dla innych.
11. Odpoczynek, oczekiwanie tylko w miejscach, w których nie jesteśmy narażeni na spadające kamienie lub upadek innego turysty (nie siadamy np. u wylotu stromego żlebu czy tuż pod łańcuchami).
12. W przypadku wędrowania z osobami mniej doświadczonymi, bojącymi się przestrzeni, najlepiej iść pierwszym, pokazać gdzie stawiać stopę, czego się łapać, jaki wariant wybrać. Nie krzyczeć, nie wyzywać, nie wyśmiewać. Nie każdy na górskim szlaku czuje się pewnie i komfortowo, uszanujmy to.
13. Na trudne szlaki zabieramy tylko dzieci, które są samodzielne w górach, nie boją się ekspozycji, nie muszą iść z nami za rękę. Przed wyjściem na trudny szlak można sprawdzić zachowanie najmłodszych na wysokości np. w parku linowym. Kaski dla dzieci w górach – mocno zalecane!
14. Stosowanie asekuracji w postaci zestawu do via ferraty (wykorzystywanie łańcuchów jak liny). Więcej o tej technice w Akademii Górskiej TOPR.
15. Wychodzenie na długie i trudne szlaki wcześnie rano, tak by uniknąć załamania pogody. Latem szczególnie należy strzec się burz i przebywania wysoko w górach (na graniach, na sztucznych ułatwieniach) podczas ich występowania. Więcej o profilaktyce burzowej w Akademii Górskiej TOPR.
16. Jeśli sami nie czujemy się na siłach, możemy wynająć uprawnionego Przewodnika Tatrzańskiego lub Międzynarodowego IVBV. Dla zwiększenia naszych umiejętności warto zapisać się na kurs turystyki wysokogórskiej.
17. Przed każdą wycieczką sprawdzamy komunikaty na stronie www.topr.pl oraz www.tpn.pl