Dojście na Polanę Chochołowską (z Siwej Polany)

KolorCzas przejściaTrudność
Kolor:
Czas przejścia:
2 godz.
Trudność:

Trasa przez najdłuższą dolinę w polskiej części Tatr. Dojście od jej wlotu do schroniska na Polanie Chochołowskiej zajmuje ok. 2 godzin. Wędrujemy niestety cały czas przez las, przez co na piękne widoki liczyć możemy dopiero na polanie.

Dolina Chochołowska to najdalej na zachód wysunięta dolina polskich Tatr. Zielony szlak zaczyna się na Siwej Polanie, położonej ok. 1 km od głównej szosy z Zakopanego do Chochołowa (dojazd samochodem lub busem). Przy wejściu do doliny znajduje się wypożyczalnia rowerów, którymi przejechać można jej większą część (posiadając własny dojedziemy do samego schroniska). Inną opcją transportu jest kolejka turystyczna – traktor stylizowany na lokomotywę z przyczepionymi wagonikami – dowożąca turystów do Polany Huciska (mniej więcej w połowie dystansu na Polanę Chochołowską).

Przez ten początkowy odcinek szlak wiedzie asfaltową drogą. Idziemy najpierw przez Siwą Polanę, na której wypasane są w lecie owce i krowy. Mijamy także zabudowania pasterskie oraz krzyż postawiony na pamiątkę wizyty Jana Pawła II w 1983 r. (lądował tu papieski helikopter). Po kilkunastu minutach wchodzimy do lasu, którym wędrujemy aż do Polany Huciska. Trasa biegnie wzdłuż Chochołowskiego Potoku, nad którym w kilku miejscach można nieco odpocząć. Jesteśmy otoczeni przez drzewa, zatem walory widokowe tego odcinka są raczej niewielkie.

Nazwa Polany Huciska pochodzi od istniejącej tutaj w dawnych czasach kopalni i huty rud żelaza. W tym miejscu kończy się asfaltowa droga, dalej idziemy szeroką, bitą ścieżką. W kilku miejscach mijamy ciekawe formacje skalne, szczególnie w okolicach Niżniej i Wyżniej Chochołowskiej Bramy. Niedaleko za tą drugą, po prawej stronie trasy stoi budynek dawnego schroniska Blaszyńskich (obecnie leśniczówka TPN). Wkrótce dochodzimy do rozwidlenia szlaków. W lewo odbijają żółty na Iwaniacką Przełęcz i czarny prowadzący przez Dolinę Starorobociańską na Siwą Przełęcz. My trzymamy się oczywiście znaków zielonych.

Ścieżka wznosi się nieco bardziej pod górę, po wyłożonym kamieniami podłożu. W dole cały czas szumi Chochołowski Potok. Mijamy niewielką Polanę Trzydniówkę, skąd kontynuować można wycieczkę na Trzydniowiański Wierch (czerwony szlak). Dalej teren jest już bardziej płaski. Po ok. 10 minutach wychodzimy z lasu wprost na przepiękną Polanę Chochołowską. Wspaniałe widoki rekompensują dotychczasowy brak takich walorów. Ponad polaną po jednej stronie górują Grześ, Rakoń i najwyższy Wołowiec (2063 m n.p.m.), po drugiej zaś Kominiarski Wierch (1829 m n.p.m.).

Idąc do schroniska, mijamy zabytowe zabudowania pasterskie – w sezonie letnim nadal prowadzony jest tu kulturowy wypas owiec. Polana Chochołowska szczególnie pięknie prezentuje się wiosną, gdy pokrywa ją fioletowy dywan kwitnących krokusów. Każdego roku rzesze turystów odwiedzają dolinę, by podziwiać ten wyjątkowy spektakl przyrody. Na południowym skraju polany znajduje się największe schronisko w polskich Tatrach, posiadające 121 miejsc noclegowych.

Z Polany Chochołowskiej kontynuować można wędrówkę wychodzącymi z niej szlakami – czerwony prowadzi na Trzydniowiański Wierch, zielony przez Wyżnią Dolinę Chochołowską na przełęcz Zawracie tuż pod szczytem Wołowca, zaś żółty na Grzesia, z którego piękną widokowo granią również przejść można na Wołowiec.

Galeria szlaku:

Powrót do listy szlaków