Tatry zimą – jak przygotować się do wycieczki?

Tu zagraża nam przede wszystkim zimno. Jak się ubrać? A więc po kolei. Buty – te koniecznie muszą być nieprzemakalne, zaimpregnowane przed każdym wyjściem w góry. Buty powinny być za kostkę, najlepiej z twardą podeszwą, gdyż miękka podeszwa stwarza trochę kłopotów, gdy mamy założone na nie raki. Kupujemy raki do butów a nie buty do raków – jedne z drugimi nie zawsze są kompatybilne. Pod butem mamy oczywiście ciepłe skarpetki, a w plecaku zapasową parę. Dalej stuptuty. Te zapobiegają dostawaniu się śniegu do środka buta. Jeśli chodzi o spodnie i kurtkę – raczej odchodzi się od membranowych na korzyść softshellowych. Softshelle mają gorsze parametry wodoodporności, ale są znacznie bardziej „oddychające”, a w góry nie wychodzimy podczas opadów deszczu i śniegu, ponieważ wiąże się to z ograniczoną widocznością uniemożliwiającą nam ocenę zagrożenia lawinami. Gdy decydujemy się już na zakup softshella – nie dajmy sobie wcisnąć „softshella z membraną”, ponieważ nie jest to już softshell:)

 

Warto zainwestować też w bieliznę termoaktywną, no i 2 polary, jeden na siebie, drugi zapasowy do plecaka. Rękawiczki, tu nie ma co oszczędzać, muszą być nieprzemakalne i ciepłe, a w plecaku powinniśmy mieć zapasową drugą parę. Przy -10 stopniach i wietrze rzędu 15m/s (a taki na graniach nie jest rzadkością), temperatura odczuwalna spada do grubo poniżej -30 stopni. Przy mokrych rękawiczkach szybko możemy nawet stracić palce! Oczywiście nie zapominamy o ciepłej czapce (zapasowej też!). Przed wyjściem w góry smarujemy twarz kremem z mocnym filtrem UV i zabieramy okulary lub gogle. Gogle są może mniej wygodne, ale docenimy je podczas silnego wiatru gdy śnieg będzie uderzać w twarz. Nie ma co bagatelizować słońca w górach – tam, szczególnie w kotłach, śnieg działa jak soczewka i w parę godzin może nas mocniej spalić niż przez cały dzień na plaży latem, a bez ochrony oczu możemy nabawić się śnieżnej ślepoty.

 

Sprawdzajmy przed wyjściem prognozy pogody. Najbardziej polecam prognozy na www.meteo.pl (Model UM). Prognoza jest bardzo szczegółowa i do 24h przed planowaną wycieczką sprawdza mi się zawsze. Kolejny czynnik to mgła. Latem, na dobrze oznaczonym szlaku jest tylko problemem „widokowym”. Jak wygląda problem zimą? Zobrazuję to zdjęciem:

 

 

Kolejna rzecz – naładowany telefon. Nie używamy telefonu bez potrzeby! Najlepiej też włączyć tryb samolotowy ponieważ wyszukiwanie sieci zjada nam szybko baterie. Dodatkowo niska temperatura to przyspiesza. W telefonie koniecznie zapisujemy numer do TOPR – 601 100 300 i do HZS – 18 300. Dobrze mieć w telefonie numer ICE (In Case of Emergency). Jest to numer bliskiej nam osoby, pod który zadzwonią ratownicy, gdy coś nam się stanie. Zapisujemy go w książce adresowej właśnie jako ICE. Pamiętajmy, by podać numer do tej osoby, która wie o naszych ewentualnych chorobach, przyjmowanych lekach, itd. Informujemy osobę bliską, która zostaje na dole, o celu naszej wycieczki i godzinie powrotu! Jeśli zmienimy w trakcie wycieczki nasze plany  – zanim to zrobimy – znów informujemy o tym telefonicznie lub SMSowo!

 

Z niezbędnych rzeczy zabieramy też latarkę i komplet zapasowych baterii, termos, i wysokoenergetyczną żywność pod postacią np. kandyzowanych owoców, czekolady. Nie nadają się do tego produkty z dużą zawartością wody ponieważ szybko zamarzają i nie da się ich zwyczajnie pogryźć.

 

 

Kijki – ich roli nie da się przecenić gdy przyjdzie nam iść w kopnym śniegu. Latem z nich nie korzystam, ale zimą nie wyobrażam sobie chodzenia bez nich po górach. Pamiętajmy, żeby miały szerokie talerzyki u nasady. Jeśli ich nie posiadają można je za parę zł dokupić w sklepie. Bez nich będą bezużyteczne. Raki zabieramy ZAWSZE. Nigdy nie wiadomo czy nie trafimy na zmrożony śnieg lub lód, a wtedy poruszanie się bez nich staje się dla osób niedoświadczonych prawie niemożliwe. Jeśli nie posiadamy raków to idziemy do wypożyczalni. W Zakopanem jest kilka takich punktów, gdzie za około 20zł możemy je wypożyczyć. Nie będę tu sugerować żadnej z wypożyczalni, po prostu wpisujemy w googlach „zakopane wypożyczalnia raków”. Pamiętajmy że idąc w rakach trzeba szeroko stawiać nogi, gdyż łatwo możemy się pokaleczyć. Najlepiej chodzenie w rakach przećwiczyć na płaskim terenie. Co do czekana…ten będzie nam potrzebny w nieco trudniejszym terenie. Jak z niego korzystać przeczytacie pod poniższymi linkami:

 

 

UWAGA! TECHNIKI ZAWARTE W TYCH MATERIAŁACH NALEŻY KONIECZNIE KILKUKROTNIE PRZEĆWICZYĆ W ŁATWYM TERENIE. OD UMIEJĘTNOŚCI KORZYSTANIA Z CZEKANA ZALEŻY WASZE ŻYCIE!

 

 

Jeśli zdecydujecie się na zakup czekana to mała rada, która często jest pomijana. Nie kupujcie zbyt długich czekanów, gdyż te podczas hamowania mają tendencje do wbijania się w okolicy brzucha. U mnie to skończyło się na szczęście tylko na podziurawionej kurtce. Dla osoby przy wzroście 180cm czekan powinien mieć długość max. 60 cm.

 

Skompletowanie zimowego wyposażenia jest dla portfela dość problematyczne, więc możemy szukać „używek”, najlepiej na giełdach narciarskich (ubrania, gogle), allegro lub na facebooku w grupie „Giełda sprzętu wspinaczkowego”.