„Na każde wezwanie…” – przysięga ratowników TOPR
Treść przysięgi składanej przez nowych członków Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego na ręce Naczelnika (niezmienna od 1909 roku).
Przystąpienie do TOPR poprzedzone jest długimi i żmudnymi przygotowaniami. Kandydat na ratownika musi m.in. przedłożyć wykaz działalności górskiej, zaliczyć test sprawnościowo-kondycyjny, jak również zdać wymagający egzamin, składający się z części teoretycznej (znajomość topografii Tatr i terenów przygranicznych, historii i Statutu TOPR) i praktycznej (umiejętność jazdy na nartach, znajomość zasad asekuracji i autoratownictwa podczas wspinaczki skalnej), dodatkowo przejść rozmowę kwalifikacyjną.
Cały wysiłek wieńczy złożenie uroczystej przysięgi przed innymi ratownikami i Naczelnikiem o następującej treści:
„Ja niżej podpisany (…) w obecności Naczelnika Straży Ratunkowej w.p.(…) oraz świadka w.p.(…) dobrowolnie przyrzekam pod słowem honoru, że póki zdrów jestem, na każde wezwanie Naczelnika lub jego Zastępcy – bez względu na porę roku, dnia i stan pogody – stawie się w oznaczonym miejscu i godzinie odpowiednio na wyprawę zaopatrzony i udam się w góry według marszruty i wskazań Naczelnika lub jego Zastępcy w celu poszukiwań zaginionego i niesienia mu pomocy. Postanowienia statutu Pogotowia i regulaminu dla członków czynnych będę wykonywał ściśle, jak również rozkazy Naczelnika, jego Zastępcy i Kierowników Oddziałów. Obowiązki swe pełnił będę sumiennie i gorliwie, pamiętając, że od mego postępowania zależnem być może życie ludzkie. W zupełnej świadomości przyjętych na się trudnych obowiązków i na znak dobrej swej woli powyższe przyrzeczenie przez podanie ręki Naczelnikowi potwierdzam„.