Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem

Ciekawy, dostarczający wrażeń szlak oraz wspaniałe widoki czynią Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem miejscem wyjątkowym na turystycznej mapie Tatr.

Znajduje się w głównej grani Tatr, pomiędzy dwoma z Mięguszowieckich Szczytów – Czarnym i Pośrednim, ponad Doliną Rybiego Potoku i Doliną Mięguszowiecką. To najwyżej położona, dostępna szlakiem turystycznym przełęcz w polskich Tatrach (2307 m n.p.m.). Nazwa przełęczy pochodzi od zlokalizowanej w jej wschodniej części 15-metrowej turni zwanej „Chłopkiem”.

Pierwszego odnotowanego wejścia dokonali w 1861 r. przewodnicy tatrzańscy z grupą myśliwych. Pod koniec XIX wieku Towarzystwo Tatrzańskie przygotowało szlak na przełęcz od strony polskiej, w trudniejszych miejscach montując stalowe klamry i znakując całą trasę. Kiedyś na przełęcz można było się dostać także od strony słowackiej – dziś ze względów bezpieczeństwa odcinek ten jest zamknięty dla ruchu turystycznego. Z Mięguszowiecką Przełęczą pod Chłopkiem związana jest akcja słynnego utworu Stanisława Witkiewicza „Na przełęczy”.

Jak wspomniano, obecnie na przełęcz wejść można jedynie od strony Doliny Rybiego Potoku. Najpierw czerwonym szlakiem z Morskiego Oka podejść należy nad Czarny Staw pod Rysami, skąd wychodzi szlak zielony. Trasa prowadzi przez kultową wśród taterników Kazalnicę, oferując wspaniałe widoki. W dole imponująco prezentują się Morskie Oko i Czarny Staw, ciekawie z tej perspektywy wyglądają Rysy. Szlak polecić można jednak wyłącznie osobom z pewnym doświadczeniem. Miejscami ścieżka prowadzi przez mocno eksponowany teren, a sztucznych ułatwień nie jest wiele. Szczególnie odradza się podchodzenie na przełęcz przy złych warunkach pogodowych, śliskim podłożu i zalegających płatach śniegu.

Widok z przełęczy zapiera jednak dech w piersiach: