Tatrzańskie szczyty: ŚWINICA

 

Świnica położona jest w grani głównej Tatr Wysokich i stanowi pierwszy od zachodu wybitny szczyt wchodzący w ich skład. To w tym miejscu grań „rozdziela się” – od głównego grzbietu odchodzi 9-kilometrowa wschodnia grań Świnicy, biegnąca przez Orlą Perć aż do Wołoszyna. Masyw Świnicy góruje ponad trzema dolinami: Doliną Gąsienicową, Doliną Pięciu Stawów Polskich i Doliną Cichą, a dokładniej jej gónym piętrem – Doliną Walentkową. Posiada dwa wierzchołki: niższy – taternicki (2291 m n.p.m.) i wyższy – turystyczny (2301 m n.p.m.), rozdzielone Świnicką Szczerbiną Niżnią. Na pierwszy wychodzono już w XVIII wieku w celu dokonywania pomiarów trygonometrycznych, natomiast główny zdobyty został dopiero w 1867 roku przez sławnego przewodnika Macieja Sieczkę. W późniejszych latach stała się popularnym celem wycieczek. Na szczycie stawali m.in. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Julian Marchlewski, Maria Skłodowska-Curie, Stanisław Wyspiański i Włodzimierz Lenin.

 

Niestety, wspomniana popularność w połączeniu z dość łatwą dostępnością – szczególnie po wjeździe kolejką na Kasprowy Wierch – sprawiają, że na Świnicę tłumnie udają się turyści nie zdający sobie sprawy z jej potencjalnych niebezpieczeństw. Obecnie na szczyt dostać się można z dwóch stron: od Świnickiej Przełęczy lub od Zawratu. Trasy te różnią się poziomem trudności, jednak obie nie są właściwe dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z Tatrami. Szlak od Świnickiej Przełęczy prowadzi w znacznej części wśród łańcuchów, w umiarkowanie stromym terenie, ale średniozaawansowanym turystom nie powinien przysporzyć większych problemów. Drugi wariant, od Zawratu, jest znacznie trudniejszy – wiedzie zboczami o dużej ekspozycji, a przebieg trasy wymaga obycia w poruszaniu się po skalnym terenie. Z powodu licznych przepaści szlak ten jest szczególnie niebezpieczny przy śliskim podłożu bądź zalegającym śniegu – wskutek upadku do Doliny Pięciu Stawów Polskich życie straciło tu już wiele osób.

 

Szczegółowe opisy szlaków prowadzących na Świnicę (i nie tylko) znajdziecie w naszym e-booku: „Przewodnik po Tatrach Polskich. Szlaki turystyczne”

 

O czyhających się na Świnicy potencjalnych zagrożeniach najlepiej świadczą statystyki TOPR: w jej rejonie przeprowadzono ok. 120 akcji ratunkowych, a liczba ofiar przekroczyła 40 osób. Dla dobrze przygotowanych turystów, w odpowiednich warunkach pogodowych, stanowić może jednak wspaniały cel wycieczki, ciekawej pod względem przebiegu szlaku i niezwykle atrakcyjnej widokowo.

 

Nazwa Świnicy istotnie pochodzi od podobieństwa całego masywu do świni. Dawniej szczyt nazywano Dźwinią Skałą, Szwinią Skałą, wreszcie Świnnicą. Obecna wersja utrwaliła się w pierwszej połowie XX w.